|
تعداد بازدید:
5943
| تاریخ درج : دوشنبه 4 آذر سال 1392
|
من، به عنوان عضوی از خانواده شهدای هسته ای مانند بسیاری از مردم ایران شب مذاکرات را با تیم مذاکره کننده هسته ای ایران شب زنده داری کردم. آن شب را شب سرنوشت سازی برای کشورم می دانستم که با بیم و امید سپری شد. در تدبیر و توانایی تیم مذاکره کننده هسته ای ایران شکی نداشتم، چرا که عقلانیت در دیپلماسی، در عملکردشان کاملا نمود دارد؛ تیمی که مشخصا سعی دارد به دور از حواشی در راستای منافع ملی و عزت کشورمان گام بردارد. در عین حال ما در یک طرف مذاکره قرار داشتیم و در طرف دیگر کشورهایی بودند که نه تنها به منافع خود می اندیشیدند بلکه منافع هم پیمانان خود در منطقه را نیز مد نظر داشتند.
از ابتدای دور جدید مذاکرات بر خود وظیفه می دانستم که حامی تیم مذاکره کننده باشم و حداقل کاری که می توانستم انجام دهم این بود که حاشیه ای بر حواشی مذاکرات اضافه نکنم؛ چراکه ایمان دارم همسر شهیدم راه خویش را انتخاب کرده بود و به عنوان یک ایرانی وظیفه ای در قبال کشورش داشت که به نحو احسن آن را به انجام رساند. اعتقاد داشتیم و داریم که شهادت این شهیدان در راه اعتلای نام ایران عزیز بوده است.
همیشه برداشتن نخستین گام سخت تر از ادامه راه است. نخستین گامی که نشانه پیروزی دیپلماسی بر جنگ طلبی باشد، به مراتب اهمیت بیشتری خواهد داشت. به عنوان کسی که شاهد قربانی شدن همسرم در یکی از فجبع ترین اشکال خشونت بوده ام، با خود عهد کرده ام تمام تلاشم را برای زیباتر کردن دنیا برای کودکانی همانند دخترم آرمیتا انجام دهم، تا دیگر هیچ کودکی شاهد این اشکال خشونت نباشد. به نظرم این توافق یک گام به سمت این آرمان است و وظیفه همه ماست که از آن حمایت کنیم.
واقعیت این است که هیچ چیز غیر قابل برگشتی وجود ندارد و اگر کشورهای غربی بخواهند، حقوق حقه ایران را نادیده بگیرند ما نیز حق بازگشت از تعهدات ژنو را داریم.حق ایران برای غنی سازی برای اهداف صلح آمیز حقی غیر قابل نقض بوده و هیچ کشور یا نهاد بین المللی نمی تواند این حق را از ما سلب کند. این حق با توجه به مفاد توافقنامه منتشر شده عملا به رسمیت شناخته شده است و این یک پیروزی برای تیم مذاکره هسته ای ایران است. ناگفته پیداست حمایت های مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده نقش بسزایی در این پیروزی داشت. جای شهدای هسته ای کشورمان امروز در کنار مردم و در این جشن خالی است. به همراه مردم ایران در این پیروزی و شادی شریک هستیم. پیروزی و سربلندی برای ایران عزیز خواستاریم.
همسر شهید هسته ای، داریوش رضایی نژاد
منبع: روزنامه همشهری
|
|
|
نویسنده: |
fatemeh
|
|
تاریخ : |
1392/09/04
|
|
خانم پیرانی عزیز روح وسیع و بلند شما بسیار قابل ستایشه اینو از صمیم قلبم میگم من همیشه صبر و استقامت شما رو با خودم مرور میکنم..حقا که خداوند میدانسته چه کسی رو همسفر شهید داریوش بزرگوار قرار بده.. براتون آرزوی موفقیت دارم امیدوارم آرمیتای عزیزم هم همانند پدر و مادر بزرگوارشون موفق و پیروز بشههه.
|
|
|
|
|
نویسنده: |
محمد
|
|
تاریخ : |
1392/09/05
|
|
با سلام و درود بر روح شهید عزیز رضایی نژاد و دیگر شهدای هسته ای و سلام به خانوم پیرانی و آرمیتا جان خواستم بگم ملت ایران قدر دان و حافظ خون شهیدان هستند و از اینکه با ایثارتون در کنار ملت ایران هستید تشکر می کنیم.
|
|
|
|
|
نویسنده: |
فرشاد پوررسول
|
|
تاریخ : |
1393/01/20
|
|
سلام به خانواده محترم و عزیز داریوش رضایی نژاد . سلام به شما خانم پیرانی و سلام به ارمیتا عزیز . اطمینان دارم روزی که همه چیز از زیر غبار سیاست بیرون بیاید و خورشید دوباره به این خاک بدرخشد . مردم ایران زمین از داریوش ها مثل یک اسطوره یاد خواهند کرد . وشما آبروی ایران هستید که توانستید در سخترین شرایط مقاومت کنید با شما همدردیم . ما کاری از دستمان برنمی آید . فقط می توانیم بگوییم ما را ببخشید و ..... خیلی سپاسگزار شما هستیم . پوررسول 20/01/1393 تهران
|
|
|
|
|
نویسنده: |
عطایی
|
|
تاریخ : |
1393/02/06
|
|
ارمیتای عزیز ازصمیم قلب دوستت داریم .مادرتان نمونه بارز صبر وایستادگی هستند .سلام بر ایشان و قلب صبورش.همدردتانیم
|
|
|
|
|
نویسنده: |
ف . پوررسول
|
|
تاریخ : |
1394/09/10
|
|
سلام به خانواده بزرگ و پر افتخار شهید داریوش رضایی نژاد . در هیجان اتفاقات یک کشوراسم افراد در روز صدها بار از رسانه ها تکرار می شود . امروز که این هیجان فروکش کرده . جایگاه شما خانواده محترم هیچ فرقی برای ما نکرده . به یا شما و به یاد داریوش عزیزمان همیشه هستیم و خواهیم ماند . انشاله خدا وند شما را حافظ باشد .
|
|
|
|
|
نویسنده: |
ف . پوررسول
|
|
تاریخ : |
1396/09/04
|
|
سلام به خانواده پر مهر داریوش رضایی نژاد . سال ها ی سختی بدون بودن داریوش بر شما گذشت . آرمیتا بزرگ شده برای خودش خانمی شده . هنوز دعوای سیاسی انرژی هسته ایی تمام نشده . هر وقت به پرچم ایران بزرگ نگاه می کنم عکس داریوش را می بینم و همه کسانی که در راه اعتلای این سرزمین جان خود را فدا کردند آنها را می بینم .
|
|
|
|
|
|